Historia Meksyku



Na terenach współczesnego Meksyku istniało kilka cywilizacji prekolumbijskich, m.in. Olmekowie, Zapotekowie, Majowie, Toltekowie i najbardziej znani – Aztekowie. Ci ostatni stworzyli potężne imperium ze stolicą w Tenochtitlán, położoną w miejscu obecnego miasta Meksyk.

Po podboju Azteków przez hiszpańskich konkwistadorów pod wodzą Hernána Cortésa w latach 1518–1521 na terenach współczesnego Meksyku utworzono hiszpańskie wicekrólestwo. W tym czasie doszło do wymieszania się ludności pochodzącej z Hiszpanii z Indianami i czarnymi niewolnikami, których sprowadzono z Afryki. Podstawą gospodarki było wówczas wydobycie srebra i rolnictwo. Władzę w państwie sprawowali rodowici Hiszpanie, z którymi silnie konkurowali urodzeni na miejscu biali, zwani Kreolami.

Ludność mieszana rasowo (Metysi) i Indianie stanowili podstawową siłę roboczą i tworzyli dolne warstwy
społeczeństwa. Meksyk odzyskał niepodległość 24 sierpnia 1821 r. po 10 latach walki z Hiszpanami. W wyniku secesji amerykańskich młoda republika straciła Teksas. W 1845 roku doszło do wybuchu wojny amerykańsko-meksykańskiej, która doprowadziła kraj do ruiny.

Kilka lat później Meksyk zaatakowała Francja i objęła władzę do 1866 r. Po wyborze Plutarco Elíasa Callesa na prezydenta w 1923 rozpoczęła się długa era rządów Partido Revolucionario Institucional (PRI) – Partii Rewolucyjno-Instytucjonalnej, która rządziła metodami autorytarnymi.

Podczas II wojny światowej w 1942 r. Meksyk opowiedział się po stronie aliantów i wielu Meksykanów walczyło w armii Stanów Zjednoczonych. Po II wojnie światowej kraj ten przeżył kilka kryzysów gospodarczych, cały czas pozostając pod rządami PRI. W wyborach w 2000 roku po raz pierwszy od 1929 wygrał kandydat opozycyjnej partii Vicente Fox.

Cywilizacja Azteków



Aztekowie- inaczej Mexikowie to najsilniejszy naród indyjski w prekolumbijskim Meksyku. Posługiwali się oni językiem nahuatl z rodziny uto-azjatyckiej. Głównym pokarmem była kukurydza (zwana zbożem Indian). Przyrządzano ją na wiele sposobów – między innymi rozcierano na kamieniu i pieczono okrągłe placki (rodzaj indiańskiego chleba). Aztekowie chętnie jadali i uprawiali różnorakie warzywa, z których ceniono między innymi dynię, kabaczki oraz fasolę. Jeśli chodzi o mięso, Aztekowie jedli go mało i było ono domeną bogatszych warstw. Nie znano świni, ani krowy, jedzono więc głównie drób. Przeważnie był to indyk, którego hodowla była dość popularna i którego być może łączono z kultem bóstwa Tezcatlipoki. Za przysmak aztecki uważano węża. Znano także czekoladę, której nazwa pochodzi zresztą z języka nahuatl. Czekoladę kojarzono z boginią płodności Xochiquetzal i była ona spożywana tylko w warstwach bogatszych, przeważnie na koniec posiłku. Warto zwrócić uwagę, że była to kuchnia pikantna, co zawdzięczała dużej ilości przypraw. Typowym daniem azteckim jest tortilla.

Kobiety na obszarach górzystych nosiły najczęściej koszule i okręconą wokół ciała spódnicę, tymczasem na najcieplejszych nizinach często chodziły do połowy nago, nosząc tylko spódnice. Mężczyźni nosili zazwyczaj przepaskę biodrową i płaszcz przewiązany na ramieniu oraz sandały.